Güzel gözlüme

Yıllardır yazmayı bilmediğim
ama öğrenmek istediğim şiirlerdeki sevdiğimsin sen.
O zamanlar can atardım gerçek sevgilim için şiir yazmaya.
Hasretle beklerdim o kalbime girecek olan,
iki satırla sevgimi yazmaya değecek gerçek sevgilimi…
Yıllar sonra sevgimi sende bulduğum,
geç kaldım sandığım kişisin sen…

Aslında çok güzel, çok değerli,
çok isabetli bir zamanda birleşti ikimizin gönlü…
Ne bir gün erken ne bir gün geç.
Zamanlama tamdı…
Rabbimin bana verdiği, bana nasip ettiği kalbi güzel,
gönlü güzel değerli eşimsin sen…
Seninle başladım sevgimi kağıda dökmeye…
Senin parlayan gözlerindeki o ışık var ya hani,
o aydınlattı, o bana ışık tuttu gece dökerken hislerimi beyaz kağıda…
O hislerimi yazarak anlatıyorum ben evet,
ama yazamadıklarım da var elbet.

Düşüncelerimde ve kalbimde beslediğim her duyguyu,
her hissi tam aktaramıyorum elbet kağıda…
Yazamadıklarım çok daha fazla birtanem…
O yazamadıklarım hep içimde kalsınlar,
hep kalbimde canlı dursunlar…
Canlı, cıvıl cıvıl, sıcacık dursunlar ki
o kalbimdeki yanan ateş hiç sönmesin,
hep ısıtsın yüreğimin içini…

 

04.11.2017 – İstanbul